• Historie van CKC

    Het is ruim 90 jaar geleden dat CKC werd opgericht. Er bestond in de omtrek geen voetbalclub. Voor deze tijd bestond wel de voetbalclub "Kralingsche Veer" die ongeveer zes jaar heeft bestaan en in 1920 werd ontbonden. Kort daarop werd de v.v. Victoria opgericht maar ook deze club was ook geen lang leven beschoren.

  • Op 4 mei 1928 was de geboorte van CKC een feit. De heren A.P. Vuyk, D. Vogelaar Sr, H. Vogelaar en M. vd Adel belegden een vergadering om tot oprichting van een voetbalvereniging te komen. De eerste vergadering werd bijgewoond door 44 mensen en na veel gepraat werd besloten het opnieuw te proberen. Het moest wel anders gaan dan voorheen. De handen moesten nu echt uit de mouwen gestoken worden om te blijven voortbestaan. De eerste regel van het refrein van ons "echte" clublied werd niet voor niets: "Wij CKC-ers pakken aan". Er werd spoedig een bestuur gevormd en H. Th. van Beek ( in 1946 benoemd tot Ere Voorzitter van CKC) werd de eerste voorzitter van CKC.

    In 1929 kreeg CKC een eigen terrein, al was het meer een verbreed koolaspad. Het veld had de afmeting van 85 * 40 meter en was aangelegd door leden. Provisorisch was er een sloot gedempt. Zodra de natte maanden weg waren zakte de sloot weg.

    Men wilde toch spelen (baggeren). Vier avonden per week werd er dan door de leden met een handwagen koolas gecharterd van één van de omliggende fabrieken. Met veel geluk werd er dan zondags gespeeld. Na afloop van de wedstrijd kwam het probleem om de bagger van je lichaam af te krijgen.

    De een waste zich in een emmer met slootwater, de ander nam de bagger mee naar huis.

    In deze periode kostte een nieuwe bal f. 3,75 en dat was voor CKC een groot bedrag. We hadden als toch wel arme voetbalclub slechts één goede bal en drie à vier oude krengen met stukken erop. Loodzwaar waren deze ballen en na koppen hield je een halve hersenschudding over, maar er was niets anders.

    Het gebeurde in de begintijd geregeld dat spelers geen schoenen hadden. De één had een rechtse schoen over en de ander een linkse, deze werden dan aan elkaar uitgeleend, en er werd weer gevoetbald. Ook waren er voetballers die met een klomp en een schoen meespeelden. Verschillende maten schoenen kwam ook regelmatig voor.

    De contributie bedroeg in de beginjaren vijf cent. Dit was voor velen een grote uitgave, maar dat werd met de één 3 cent en de ander 7 cent in goede harmonie opgelost. De recette van een thuiswedstrijd bedroeg ongeveer f. 10,-

    In 1931 werd CKC voor het eerst kampioen van de laagste klasse die er bestond, namelijk de 3e klasse van de RVB.

    Wat de CKC-spelers van toen te kort kwamen aan techniek en tactiek werd gecompenseerd door een enorm enthousiasme. Het kwam daardoor dat CKC thuis vooral een moeilijk te overwinnen tegenstander was. Het waren in het algemeen stevige jongens die met gemak de bal 60 à 70 meter ver weg konden trappen. CKC was ook in het bezit van goed spelersmateriaal, als wij denken aan de namen Lagerwaard en Vogelaar.

    In 1934 volgde een kampioenschap in de 2e klasse van de RVB. Dat bleek nog niet hoog genoeg, want in 1935 werd het eerste van CKC weer kampioen. CKC kwam door dit kampioenschap in de 4e klasse van de KNVB terecht. Met goede resultaten speelde CKC verscheidene jaren in deze klasse. Dat CKC vanaf de begintijd al een sociale club is, valt af te leiden uit het feit dat in de crisisjaren alle werkloze leden werden vrijgesteld van contributie.

    In 1942 pakte CKC opnieuw de titel en door de promotiewedstrijden met goed gevolg te beëindigen, promoveerden we naar de 3e klasse van de KNVB. In deze klasse speelde CKC tot 1944.

    In het voorjaar van 1944 zetten de Duitsers het land, vanaf Nieuwerkerk aan den IJssel tot aan waar nu de speeltuin is en vanaf de dijk tot de wetering, onder water. Alle mannen van achttien tot vijftig jaar moesten zich melden in Kralingseveer, Capelle aan den IJssel en Nieuwerkerk aan den IJssel om dijken aan te leggen, zodat woningen niet onder water konden lopen en het water niet tegen de spoorbaan (nu Rijckevanvorselweg) zou komen. Het CKC-terrein was dus onder water gezet door de Duitsers en de bezetters hadden ook de kleedkamers gevorderd. Zij bedienden vanaf ons terrein een zoeklicht. Toen de Duitsers weg waren was er van de kleedlokalen niet veel meer over. De CKC-medewerkers moesten aan de slag. Het voetbalveld kwam als een baggerveld zonder gras onder het water vandaan. Denk aan al die zweetdruppels die nodig waren om het veld, dat volledig was dichtgeslagen met ijzeren staven, over de gehele vlakte weer open te krijgen. Wat een werk en opoffering is dat geweest voor deze mensen. Er kwamen weer een afrastering, een poort en loketten. CKC was uit het water herrezen. Met vereende krachten werd ook aan de bouw van een nieuw clubgebouw begonnen en in 1951 was de opening een feit.

    Vooral omdat er enkele goede spelers naar Indië vertrokken, volgde in 1950 degradatie naar de 4e klasse, maar binnen twee jaar volgde weer de promotie naar de 3e klasse.

    Vele jaren speelde CKC in de 3e klasse, meestal in de onderste regionen. Het naar uitwedstrijden gaan verliep heel anders dan tegenwoordig. Als we bijvoorbeeld uit moesten naar Flakkee gingen we eerst met de bus naar Hellevoetsluis, waarna we met de boot moesten overvaren naar Middelharnis. De laatste boot terug vertrok om 16.30 uur. Aangezien de wedstrijd om 14.30 uur begon, moest er dus haast gemaakt worden om deze boot nog te halen. De vrouwen van de spelers namen dan vast de kleding van de spelers mee naar de boot. Na afloop van de wedstrijd renden de spelers in hun voetbaltenue de vrouwen achterna. Bij winst tegen een eilandenclub was dit geen probleem, want de spelers moesten toch wel rennen om een confrontatie met de gefrustreerde verliezers te vermijden.

    Pas in het seizoen 1964-1965 streed CKC weer voor het kampioenschap. Tot de laatste competitiewedstrijd was het spannend. Tegen concurrent EBOH moest gewonnen worden om kampioen te worden. Onder toeziend oog van 3000 supporters kwam CKC niet verder dan een gelijkspel en werd EBOH kampioen.

    In 1968 was het dan toch raak. Op 5 mei 1968 bestond CKC 40 jaar en één dag. De spelers van toen hadden een mooi jubileumcadeau in gedachten. Op deze dag werd Wassenaar met 7-2 afgedroogd en werden we kampioen. CKC was tweedeklasser. Voor het eerst in de geschiedenis. Zie ook de film hieronder.